Letter to Indian Prime Misnister

Dr. Manmohan Singh
The Prime Minister of India,
C/O High Commissioner for India
India House
Aldwych
London
WC2B 4NA

22 June 2009

Dear Prime Minister,

We are writing to express our deep concern over the detained 34 members of Karen and Arakanese freedom fighters who are currently held in Kolkata 's Presidency jail in India. We write to urge you to release them immediately and unconditionally.

ဖုန္းကြယ္ခံကၽြန္ပုန္းကိုလိုနီ (Hidden Colony)

“ကိုလိုနီ” (Colony) ဆိုလ်င္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတခုက တျခားအင္အားငယ္ႏိုင္ငံတခုကို (သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံအမ်ားကို သေဘာတူသည္ျဖစ္စီ၊ မတူသည္ျဖစ္စီ စစ္ေရးအရက်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ၿပီး အခ်ဳပ္အခ်ာကိုထိမ္းခ်ဳပ္ကာ လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံျပဳလုပ္သည္ဟု ေယဘူယနားလည္ၾကသည္။ “ကုန္ၾကမ္းထုတ္ ကုန္ေခ်ာယူ” ဆိုသည့္ စီးပြားေရအရေသာ္၄င္း၊ စစ္ေရးအရ “အေစာင့္ေယွာက္ခံႏိုင္ငံ” အျဖစ္၄င္း၊ သို႔မဟုတ္ “ရွိတန္းစစ္စခန္း” အျဖစ္၄င္း၊ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ေသာ္၄င္း၊ ႏိုင္ငံတကာနယ္ခ်ဲ႔မ်ား က်င့္သံုးခသည့္နယ္ၿမီမ်ားျဖစ္သည္။

ယိုင္ေက်းေသာနယ္ခ်ဲ႔မ်ားသည္ မိမိရို႔အက်ိဳးအျမတ္ရဟိေရးအတြက္ နယ္ခ်ဲ႔ခံနယ္ၿမီးမ်ား တိုးတက္ေရးကို အာရံုစိုက္ခကတ္သည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ပညာေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ယိုင္ေက်မႈ၊ အဖက္ဖက္မွ ေဒသခံမ်ားတိုးတက္ေအာင္ ဖန္တီးခကတ္သည္။ ေဒသခံအလိုေတာ္ဟိမ်ား တိုးတက္လီ နယ္ခ်ဲ႔မ်ားအျမတ္ရလီ။ တခ်ိန္တည္းမွာ အလိုေတာ္ဟိမဟုတ္ေသာ ေဒသခံမ်ား အျမင္က်ယ္လာလီ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမ်ား ေပၚထြက္လာလီ ျဖစ္၏။

သမီးတက္ပြဲ႔

တရက္နိ ညဇာဖက္ ကရင္နီမိသားစုတခုက အိမ္ကိုအလည္လာဖို႔ေခၚေရ။ အလုပ္လားနီရလို႔ ေညာင္းေရ၊ မလာခ်င္ပ်ာ၊ စနီနိလာလည္ေမလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ေတ။ မရမက ေခၚေရ။ ေျပာစရာေလ့ဟိေရ။ မီးစရာေလ့ ဟိေရ။ ေနာက္ၿပီးေက ျပစရာေလ့ဟိေရ။ ေနာက္ဆံုး ေခၚလို႔မေရေက အပ်ိဳမေခ်တိကို အေၾကာင္းျပဳလွမ္းေခၚေရ။ မမေခ်တိ ဟိေရဆိုလို႔ စိတ္၀င္စားစြာနန္႔ လားလည္လိုက္ေတ။

အိမ္ခန္းထဲကို ၀င္လိုက္စြာနန္႔ အပ်ိဳမေခ်တိက ငါ၀ယ္ဖို႔၊ သူ၀ယ္ဖို႔နန္႔ တခန္းလံုးဆူညံလားေရ။ စ်ီးေလွ်ာ့ေရာင္းပါ။ မတတ္ႏိုင္လို႔ပါ။ အကိုႀကီးက လိမၼာပါေရ။ စ်ီေလွ်ာ့လို႔ေရာင္းနန္း......။ ယင္း မမေခ်တိ မီးစကား၊ ေျပာစကားကို နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္နီေရ။ ၀ဲလယ္လယ္ ျဖစ္လားေရ။ ဇာေျပာကတ္စြာေလ။ နင္ရို႔ေျပာစြာကို ငါတခုေလ့ နားမလည္။ အံုမာက ကိုခိုင္ျမသိန္း ထိုင္ပါ။ ေအမွာ အက်န္ရို႔ရုပ္ရွင္ၾကည့္နီကတ္ေတ။ ရခိုင္ကဂီရိမုန္တိုင္းရန္ပံုအတြက္ စတိတ္လွ်ိဳးကိုၾကည့္နီကတ္ေတ။ ရွင္သန္ႏိုးထ အာရကၡလို႔ နာေမပီးထားေရ။ ယင္းခ်င့္မွာ ရုပ္ရွင္မင္းသားဘုန္းလွ်ံေျပာေရ `ရခိုင္မွာ သမီးသွ်င္က သမက္သွ်င္ကို ၀ယ္ရေရဓေလ့ဟိေရ` လို႔ ေျပာေရ။ ယင္းခ်င့္ဟုတ္လာ။ ကိုခိုင္ျမသိန္းေလ့ စ်ီးေကာင္းေကာင္းေမွ်ာ္ယင္းနန္႔ လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္လားေရဟန္....နတ္ေယာင္ကားတ၀က္၊ အမွန္တ၀က္မီးလာေရ။ က်န္ေတာ္ေလ့ ဇာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္လားေရ။ ယင္းခ်င့္က အမွန္ပါ။ က်န္ေတာ္ ကိုယ့္မြီးရပ္ၿမီရခိုင္ျပည္မွာ အသက္ (၁၇) ႏွစ္သားထိ နီထိုင္ခေရ။ သမက္၀ယ္ေရလို႔ တခါေလ့မၾကားဖူးခ။ ျမင္ေလ့မျမင္ဖူး။ သမီးတက္ေတလို႔ တခါေလ့မၾကားဖူးခ။ မျမင္ဖူးခပါ။ သမက္တက္ေတလို႔ရာ ၾကားဖူးျမင္ဖူးခေရ။ ေအကုက ေျဗာင္ျပန္ျဖစ္နီေရ။

ေအာင္ျမင္မႈခွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္…“အသင္းအဖြဲ႔စိတ္ဓါတ္”

ေအာင္ျမင္မႈသည္ အတြင္း၊ အျပင္ႏွစ္ခုစလံုးျဖစ္ႏိုင္၏။ အျပင္ဘက္-၄င္းသည္ ေကာင္းမြန္ေသာ အလုပ္တခု (၀ါ) ေအာင္ျမင္မႈအပၚေအာက္ၿခီခံ၍ လူအဖြဲ႔အစည္းမွ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းသည္ အျပင္ဘက္၏တိုင္တာျခင္းပင္ျဖစ္၏။ အတြင္း-၄င္းသည္လည္း လိုအင္ဆႏၵတခု ၿပီးျပည့္ စံုသည့္အခါ (၀ါ) အလုပ္တာ၀န္တခု ၿပီးစီးေအာင္ျမင္လားသည့္အခါ ထိုေအာင္ျမင္မႈအား အျပည့္အ၀ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္းျခင္း၊ အားရ၀မ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၾကည္ႏုျခင္းမ်ား၏ စိတ္ခံစားခ်က္ ပင္ျဖစ္သည္။ ဇာပိုင္စြာကို ေအာင္ျမင္မႈ၏မွန္ကန္ေသာ အတိုင္းအတာျဖစ္သည္ဟု ေျပာရမည္နည္း--အျပင္ဘက္၏ Accolades ကို ေျပာရမည္လား သို႔မဟုတ္ အတြင္းစိတ္၏ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကိုေျပာရမည္လား။

အာဏာပါ၀ါ၏ထိုင္ခံုမွာ…ဂုဏ္ (သို႔မဟုတ္) အမႈထမ္းျခင္း

၀န္ႀကီးတဦးအျဖစ္၏အဓိပၸါယ္မွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ အမႈထမ္းျခင္းသတ္သတ္သာျဖစ္၏။ မည္သို႔ပင္ဆိုစီကာမူ..အကယ္၍…၀န္ႀကီးအျဖစ္အား သာယာေက်နပ္ႏွစ္သိမ္းမႈ (၀ါ) ဂုဏ္ျဒပ္ၾသဇာရယူရန္ နည္းလမ္းတခုအျဖစ္ သူ၏အတြင္းစိတ္၌ ထင္ျမင္ယူဆထားၿပီး ထိုရာထူးသည္ အသံုးျပဳျခင္းခံရပါက၊ ျပည္သူျပည္သားမ်ား တိုးတက္ႀကီးပြားမႈကို အဟန္႔အတားျဖစ္စီ၍၊ ေဖါက္ျပန္အဂတိလိုက္စားမႈႏွင့္ လူ႔အဖြဲအစည္းအား ေသာင္းက်န္း ဗိုလ္က်ၿပီး ယုတ္ညံ့ေသာကိုယ္က်င္တရား လမ္းသြယ္ထဲသို႔ ေဇာက္ထိုးခုန္ဆင္းလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ရြံ႔ျခင္းႏွင့္ လံုၿခံဳမႈမဟိျခင္းမ်ားက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိမ့္မည္၊ လူသားမ်ားကို တားဆီးခ်ဳပ္တည္၍ ထားၾကလိမ့္မည္။

ေဂါင္းေဆာင္၏တန္ဘိုး--မနာလိုအားက်ျခင္း (၀ါ) ၿပိဳင္ဆိုင္ျခင္း

ေဂါင္းေဆာင္မႈသည္ တန္ခိုးစြမ္းရည္ႀကီးေသာ လုပ္ငန္းတခုျဖစ္သည္။ ေဂါင္းေဆာင္တဦးသည္ ရာထူးႏွင့္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို အားက်ၾကသလို ထိုရာထူးႏွင့္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား၌ နစ္ေပ်ာ္တတ္ၾကသည္။ သူသည္ ေျမႇာ္ပင့္လြန္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) အ႐ို႔ေသလြန္ျခင္းတခုခုကို လက္ခံရဟိတတ္သည္။ ၿပိဳင္ဖက္မဲ့ခ်န္ပီယံ တေယာက္အျဖစ္ နာေက်ာ္ႀကားခံရတတ္သည္။ ေျမႇာက္စားျခင္းခံရတတ္သည္။

ေဂါင္းေဆာင္တေယာက္သည္ မၾကာခဏ ၿပိဳင္ဆိုင္ျခင္းခံရေသာအခါ အနည္းငယ္အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္မွာ အားက်ဖြယ္ရာေကာင္းျခင္းပင္ျဖစ္၏။ အခ်ိန္အ၀ါျမင့္မားမႈႏွင့္ တန္ခိုးအဏာႀကီးေသာ ရာထူးမ်ားအတြက္ စိတ္အားထက္သန္ျပင္းျပစြာ သူ႐ို႔၏ကတိဂ၀တ္၊ သစၥာမ်ားျဖင့္ ေႁကြးေႀကာ္တတၾကသည္။ ယင္းေနာက္ တိုင္းျပည္အတြင္း အျမင့္မားဆံုးေသာရာထူးကို ျမဴဆြယ္ရယူၾက၏။

ႀတိဂံပံုကို ေျပာင္းျပန္လွန္လိုက္သည့္အခါ အေစခံ၀န္ထမ္းျဖစ္လာေသာ ေဂါင္းေဆာင္မ်ား

ေဂါင္းေဆာင္မႈသည္ အာဏာပါ၀ါႏွင့္ အၿမဲတမ္းဒါမ္တြဲလ်က္ဟိနီတတ္ပါ၏။ ယုခုေခါတ္ကာလ၌ကား အႏႈတ္လကၡဏာဆင္နီေသာ ပံုတူအဓိပၸါယ္ဆင့္ပြားမ်ား (မတိမ္းမယိမ္း ဆင့္တူႏိုင္ငံေရး) ကို အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ၌ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္အလိုက္ ရယူထားၾကသည္ကို တြိ႔ဟိၾကပါလိမ့္မည္။ ေဂါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္လို႔ အေရးပါအရာေရာက္မႈ အမီးပုစၦာမ်ားဟိေကာင္းဟိၾကပါလိမ့္မည္။ ေဂါင္းေဆာင္မ်ား မဟိမျဖစ္လိုအပ္သည္ဟု ရြီးခ်ယ္အသိအမွတ္ျပဳခံရေသာအခါ-၄င္းေဂါင္းေဆာင္မ်ားသည္ လူသားမ်ားအတြက္ (၀ါ) ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ တေလာကလံုးကလက္ခံထားေသာ ေအာက္ၿခီခံလိုအပ္သည့္သေဘာတရားႏွင့္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကိုလိုက္နာေသာ အေစခံ၀န္းထမ္ေဂါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူူ႐ို႔၏ပထမဆံုးအလုပ္မွာ ျပည္သူ၀န္ထမ္းသာျဖစ္၏။

ဖခင္္ျဖစ္လာမည့္သား

တေလာကလံုးကို အျပစ္က်ည္းျမင္တတ္သည့္ အျပစ္ကင္စင္ေသာ လူငယ္႐ို႔၏စကားသံသည္ တခါတေလမွာ အိပ္ေမာ့က်နီသည့္ က်န္ေတာ္႐ို႔၏ႏွစ္လံုးသားကို တုန္လႈပ္လားစီ၏။ ညကဇာဖက္သားမွာ အႏၵရာျပေဒခ်္ (Andhara Prudesh) ျပည္နယ္၀န္ႀကီး ခ်ႏၵရာဘာဘူနာဒူး (Chandrababu Nadu) ၏ မဲယွဳံးရျခင္းအေၾကာင္းကုိ ျဖဴစင္႐ို႔သားပြင့္လင္းေသာသေဘာထားျဖင့္ ေျပာဆိုေထာက္ျပနီေသာ ရာဟုဂႏၵီ ( Rahul Gandhi) အေပၚ TV Channel လႈိုင္းကို ေျပာင္း၍နားေထာင္လိုက္ပါသည္။ ခိုင္လံုသည့္အေထာက္အထား၊ စံုစမ္းေလ့လာမႈမဟိဘဲ (၀ါ) မနာလိုအားက်ႀကီးစြာ လူငယ္စိတ္ထားပီပီ ရာဟုသည္ ခ်ႏၵရာဘာဘူနာဒူး ျပည္သူအတြက္ ပင္ပန္းအနစ္နာခံ၍ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ျပည္သူအက်ိဳးျပဳခသည္ဟု ေထာက္ျပလာသည္။ သတင္းမီဒီယာအတြက္မသင့္ေလွ်ာ္ေသာ္လည္း တျခားေ၀ဖန္အကဲ့ျဖတ္သူမ်ား ႐ုတ္တရက္ သူကိုက်ယ္ျပန္႔စြာအာ႐ံုစိုက္လာၾကသည္။ ေအ ဘီ ဘာဂ်ဘာယီ (A B Vajpayee) က သူကို “အေကာင္ေခ်” ေခၚေရလို႔ တစံုတေယာက္က ေျပာလိုက္ေသာအခါ “ဟုတ္ပါေရ၊ က်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းငယ္ပါသိမ့္ေရ၊ လုပ္ယင္းကိုင္ယင္း၊ ႀကိဳးစားယင္းနန္႔ တနိက်န္ေတာ္ အေကာင္ႀကီး (လူႀကီး) တေယာက္ျဖစ္လာဖို႔စြာရာ” လို႔ သူျပန္ေျဖလိုက္သည္။

မိဖအျဖစ္မွစြန္႔လႊတ္လိုက္သည္

မွတ္ခ်က္။ (စာရြီးသူ ၀န္ခံခ်က္) ။ ေအ၀တၳဳသည္ ကိုဦးသာဇံမိသားစုႏွင့္ ကိုဖိုးလွမိသားစုမ်ား၏ ကိုယ္တြိအျဖစ္အပ်က္ကို အေျခခံရြီးသား ေဖၚျပပါသည္။ ၄င္းရို႔ခြင့္ျပခ်က္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚရြီးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အားလံုးကိုအထူးေက်းဇူးတင္ဟိပါေၾကာင္း....

(အခန္း ၁)
မိုးဂုတ္စက္၀ိုင္းတခုလံုးအား ၾကယ္တာယာမ်ားႏွင့္ ထိမ္ထိမ္သာေအာင္ တန္းေဆာင္ဘုန္းလ ညာဥ့္တညာဥ့္ကိုအလွဆင္ထားၾကသည္။ နတ္ျမစ္တဖက္ကမ္းမွ တာကါနာ (ကယုေခ်ာင္း) ျမိဳ႔၏ညအလွကလည္း လွ်စ္စစ္မာက်ဴရီေရာင္စံုၾကာပြင့္မ်ားႏွင့္ အလွဆင္ထားသည္က မိုးဂုတ္စက္၀ိုင္ကို အျပိဳင္အဆိုင္။ စီတန္းနီေသာ ျဖဴ၀ါေရာင္မီးသီးႀကီးမ်ားေအာက္မွာ ဆလိုက္မီးသီးငယ္မ်ား တရႈတ္ရႈတ္တခၽြီးခၽြီး ျပီးလႊားနီၾကသည္ကလည္း မီးေရာင္ေအာက္မွာ မနီဖူးသူတဦး၏ ႏွစ္လံုးသားကို လြယ္ကူစြာဆြဲေဆာင္နီၾက၏။ လွည့္ယူဖမ္းစာနီၾက၏။ စိတ္၀င္စားစရာ၊ ႏွစ္သက္စရာျမင္ကြင္းသစ္မ်ားကို ၾကည့္ရွဳ႔ရစြာက စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏုစရာတမ်ိဳး။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ တိုးတက္မႈမ်ားႏွင့္ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္ကို အလွဆင္ခ်င္စိတ္က တသြင္သြင္စီက်လာ၏။ စိတ္အာ႐ံုတခုလံုးကို လႊမ္းမိုးနီရာယူထားလိုက္၏။ “အို……နက္ဖန္မိုးေသာက္အာ႐ံုေရာက္ေက ငါရို႔လည္း ယင္းဖက္ကမ္းမွာဟိနီလီဖို႔……..” စိတ္ထဲမွာ ရည္ရြယ္ယင္း ဒေယာစြမ္ကို မျဖဳတ္တမ္းဆြဳကိုင္ထားေသာ ညီမငယ္ကို ေကာက္ရြက္လိုက္သည္။ “အကိုႀကီး..မိမိ….ဇာမာလဲ၊ မိမိကို…….ဇာခါတြိ႔ရဖို႔လဲ”။ အဖ မျမင္ဖူး၊ မိခင္ကိုရာတမ္းတတတ္ေသာ ၀ါ၀ါ၏မ်က္ရည္ရႊမ္းနီေသာ မ်က္လံုးအစံုႏွင့္ သူမ၏မိခင္ကို လြမ္းဆြဲနီေသာစကားသံမ်ားက အစ္ကုိယ္ႀကီး၏ႏွစ္လံုးသားကို တစစီၾကြီမြလားေစ၏။ ေျပာမထြက္ႏိုင္ေသာ ခံစားခ်က္၊ နာက်ဥ္းခ်က္မ်ား အစ္ကိိုယ္ႀကီးရင္ထဲမွာ အလံုးႀကီးဆို႔လို႔။ မ်က္ႏွာကို အရဲတင္းပ်ာ မပြင့္တပြင့္ျပံဳလ်က္ တဘက္ကမ္းကိုလက္ညႇိဳးထိုးကာ… “မိမိနန္႔ဘာဘာရို႔ ထိုဘက္ကမ္းမွာ။ နက္ဖန္ခါ မိုးထက္ေစာေစာႀကီး အပုေခ်၊ အကိုေခ်၊ အမယ္ႀကီး၊ အကိုႀကီးရို႔ကို လာေခၚလာဖို႔။ အပုေခ်ဖို႔ မုန္အမ်ားႀကီး ၀ယ္လာဖို႔လတ္။ အက်ႌအလွပေခ်တိလည္း ၀ယ္လာဖို႔လတ္။ ေထာ….ထိုမွာၾကည့္ဇမ္ခ်က္ မီးသီးေခ်တိၿပီးနီကတ္ေတထြား…။ ပေဇာင္လွေရခ်င့္…..၊ ၾကည့္ဇမ္ခ်က္…..” “မိမိ..ယင္းမာလာ” “အံု….ယင္းဖက္ကမ္းမွာ။ ကေကာင္းလိမ္မာေရကား….ေအသူ။ နက္ဖန္ခါ မိမိနန္႔ အပုေခ်နန္႔ ဂါရီအတူတူစီးကတ္ဖို႔ေတ။ ၀ူး………၀ူး……၊ ပြင္း……ပြင္း…..ပြင္း………နန္႔ ပင္ ျမည္ပ်ာ ၀ူး…..ထြက္လားလီဖိုေယ။ ဂါရီရွိဆံုးမာ အသူထိုင္ဖို႔လဲ….” “၀ါ၀ါ….ထိုင္ဖို႔….”။

ဘာသာေရးဆိတ္သုန္မႈႏွင့္ ျမန္မာမႈျပဳခံရခိုင္စာပီ

သမုဒၵရာ၊ ေတာေတာင္ရီၿမီ၊ လီ၊ ၾသကာသေလာက ျဖစ္ေပၚခၿပီး သက္ဟိသတၱ၀ါ၊ လူတရိစၦာန္အစဟိသည္ျဖင့္ေပၚထြန္းခသည့္ သတၱေလာကႀကီးကုိသခၤါရေလာက၏ ျပဳပ်င္ေျပာင္းလဲ စီမံဖန္တီးမႈမွာ ႏွစ္ပရိေစၦဒ အသခၤ်အသခ်ၤာ ၾကာျမင့္ခပါသည္၊၊ အသိညာဏ္ဟိေသာ လူသတၱာ၀ါရို႔ ေလာကသုံးပါးကုိ စုိးမုိးခကာ လူသားရို႔၏ယုိင္ေက်းမႈကုိ တည္ေဆာက္ခပါသည္၊၊ ေခါမ၊ ေရာမေခတ္မ်ားမွ အေနာက္တုိင္းယုိင္ေက်းမူ၊ အရွိတိုင္း ယုိင္ေက်းမႈမ်ား ျဖစ္ထြန္းရန္ေက်ာက္ေခတ္၊ သံေခတ္စသျဖင့္ ေခတ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ျဖတ္သန္းလာခရပါသည္။ ထုိသုိ႕ ျဖတ္သန္းလာခရာ၌ လြန္ခေရ ႏွစ္ေထာင္စုကာလအတြင္းမ်ားမွာ လူ႔ယုိင္ေက်းမႈသည္သိသာထင္ရွားစြာ တုိးတက္ခပါသည္၊၊

ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္မီြးဖြားျခင္းစေသာ ဘာသာအယူ၀ါဒမ်ားသာမက လူမူေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ စာပီယုိင္ေက်းမႈမ်ားလည္း လြန္ခေရေထာင္စုႏွစ္မ်ားကာလအတြင္း ေအာက္ၿခီတည္ခေပသည္၊၊ ယင္းေအာက္ၿခီစတည္ခသည္ႏွင့္အတူ ရခုိင္ႏုိင္ငံသည္လည္း

ေက်ာက္ေခတ္မွသည္ လူသား႐ို႕စုိက္ပ်ဳိးျခင္း၊ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျခင္း၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ျခင္းအထိ ယုိင္ေက်းနီၾကသည့္ အေထာက္အထားမ်ားကို တြိရပါသည္၊၊

ဒါြရ၀တီသံတြဲပင္ျဖစ္ပါသည္။ လြန္ခေရ ႏွစ္ေထာင္စုမ်ားစြာကပင္ ရခုိင့္ႏုိင္ငံသားရို႔႕ ၿမိဳ႕ျပကၽြန္းရြာမ်ားဖြဲ႔စည္းကာ ဘုရင္မ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ေသာႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ခပါသည္၊၊

ရခုိင့္ႏုိင္ငံအဖုိ႕ကား ဗုဒၶဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားဟိစုိင္က ဓည၀တီေခတ္၊ စႏၵသူရိယမင္းလက္ထက္ ဘုရားသွ်င္အားပင့္ဖိတ္၍ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသွ်င္သည္ ရခုိင္ျပည္သုိ႔ၾကြေရာက္ကာ မဟာမုနိရုပ္ထုေတာ္အားသြန္းလုပ္ရန္ခြင့္ျပဳေတာ္မူခလီပါသည္၊၊

သခၤါရမတည္ျမဲျခင္းတရား၊ ဗုဒၶ၏အဘိဓမၼာကိုနာယူကာ ကနိထိတုိင္ ခုိင္လုံေသာဗုဒၶဘာသာ ယုိင္ေက်းမူကုိရဟိခပါသည္၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္အတူ စာပီယိုင္ေက်းမႈမွသည္ ပိသုကာအတတ္၊ ပညာရပ္မ်ားအထိ တိုးတက္ဖြံ႔ြၿဖိဳးလာခပါသည္၊၊ စႏၵသူရိယေခတ္မွစတင္ကာ ဓည၀တီ၊ ေ၀သာလီ၊ ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦးေခတ္အထိစီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စာပီယုိင္ေက်းမႈမွာ

အထြတ္ထိပ္သုိ႔ေရာက္ဟိခပါသည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ေျမာက္ဦးေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းမွာကား တုိင္းတပါး၏ယုတ္မာမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းမလွပ်က္စီးခရပါသည္၊၊

The Ten Secrets of Leadership ေဂါင္းေဆာင္မႈလွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ ဆယ္ခု

စစစ

1) Character trumps brains – or at least formal education

၁) ဥာဏ္ဆင္ကဇာတ္တတ္ေတ ဦးေႏွာက္မ်ိဳး- မဟုတ္ေက အတန္းပညာဟိရေမ။

၀ီစတြန္ခ်ာခ်ဲလ္နန္႔ ေအဘရာဟန္လိန္ကြင္း ႏွစ္ေယာက္စလံုး တကၠသိုလ္ပညာရပ္မ်ား တတ္ကၽြမ္းသူတိမဟုတ္။ အထင္ယွားဆံုးေဂါင္းေဆာင္ႀကီးတိၾကားထဲမွာ သူ႐ို႔နာမည္တိေရ ေအကုထက္ထိ ေက်ာ္ၾကားနီဆဲ။ ေနာင္ေလ့ေက်ာ္ၾကားႏိုင္ဆဲ။ ရစ္ခ်တ္နတ္ခ္ဆြန္နန္႔ ဂ်ိမီကာတာ႐ို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးေရ အလြန္စည္းကမ္းႀကီးေရ အေမရိကန္သမၼတတိေလာကထဲမွာ စည္းကမ္းအဟိဆံုးသမၼတတိအျဖစ္ နီရာယူထားႏိုင္ခေရပိုင္ အႀကီးအက်ယ္အႏၱရာယ္နန္႔ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရေရ သမၼတိေလ့ျဖစ္ႏိုင္ခေရ။

႐ိုနာရယ္ဂန္ေရ အပ်င္ႀကီးမႈ၊ နက္နက္ခ်ိဳင္းခ်ိဳင္လိမၼာပါးနပ္မႈမဟိေသာေၾကာင့္ မၾကာမၾကာ ပ်က္ရည္ျပဳခ်ဳံ႔ခ်ခံရတတ္ေတ။ ေယေကေလ့သြင့္ ယင္းမလိမၼာမႈနန္႔ပ်င္းရိမႈတိက သူမ်ားထက္တပန္းသာနီျပန္ေရ။ ေလဘီးယားႏိုင္ငံကို ျဖတ္ပ်ံသန္းလာေရ အေမရိကန္တိုက္လီယိုင္ေရ ႐ုတ္တရက္ပ်က္က်လုနီပါးျဖစ္နီေရအခ်ိန္မွာ သမၼတေရဂန္က အိပ္လို႔။ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေျဖယွင္းဖို႔စြာကိုထား လွည့္ေတာင္မၾကည့္ျဖစ္။ သူအိပ္မႊံနီေရအသံေၾကာင့္ တျခားလိုက္ပါလာေရႏိုင္ငံ့ေဂါင္းေဆာင္တိ စိတ္သက္သာရာ ရလားကတ္ေတ။ မ်က္ရည္က် ႀကြီကြဲနီဖို႔အစား  တစံုတရာအတိုင္းတာထိ ပံုမွန္အနီအထား ျဖစ္နီျခင္းက ေခါတ္မွီေရ။ စိတ္ထားအၿမဲပံုမွန္က်ေရသမၼတအျဖစ္ ေအအျဖစ္ပ်က္က သာဓကျပလိုက္ေတ။

ေက်ာင္းသားမဟုတ္ေသာေက်ာင္းသား (ႏြားေက်ာင္းသား) P II

၀ပ္အိပ္နီေသာေဒလီ
 “အို……နယူေဒလီ….နယူေဒလီ…..” စိတ္ထဲ ရည္ရြယ္ခ်က္မဟိဘဲ ျဗဳန္းဒိုင္းနီရာယူလိုက္၏။ လီယိုင္ပ်ံမွန္ျပတင္းေပါက္မွ ပထ၀ီၿမီႀကီး၌၀ပ္လ်က္ဟိနီေသာ နယူေဒလီၿမိဳ႔အား ေပေသာင္းခ်ီအျမင့္မွ လွမ္းျမင္နီရ၏။ ႏွစ္ေပါင္းတဆယ္ေက်ာ္နီထိုင္ခေသာ နယူးေဒလီၿမိဳ႔သည္ မြီးရပ္ၿမီမဟုတ္ေသာ္ေလ့ ခ်က္ျမႇဳတ္ၿမီအလား ေအာက္မိ့တမ္းတတတ္၏။ နယူေဒလီသို႔ျပန္ခ်င္ေသာ စိတ္အာသီသမ်ားႏွင့္ ေလးႏွစ္နိီးပါး ေထာင္ထဲဒုကၡေ၀ဒနာခံစားနီခရ၏။ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ား ဆက္လက္ဟိနီလီၾကယင့္လား သို႔မဟုတ္ တျခားတျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ရႊိ႔ေျပာင္းနီထိုင္လားခကတ္ပ်ာလား ဟူ၍ကား တစံုတရာမသိရေခ်။ မိမိရို႔အား ေထာင္တြင္းသို႔ ေထာင္၀င္စာလာတြိ႔သူ ဆရာဦးခိန္ေမာင္ကလြဲလို႔ ဇာသူတဦးတေယာက္ကမွ် လာေရာက္သတင္းမီးျမန္းမႈ မဟိၾကေသာ္လည္း မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း၊ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ စိတ္ဓါတ္စိတ္ထားကား ေျပာင္လွဲလားမည္မထင္။

တခါတခါ ရန္ျဖစ္ၾက၊ တခါတခါမွာေလ့ အသက္ကိုထိ ရည္စူး၍ ရန္ျဖစ္ၾက၊ ဒါဏ္ရာရ ဆီး႐ံုတင္ၾကရသည့္ အႀကိမ္ကေလ့ မနည္း။ ကိုယ္သတ္ၿပီး ကိုယ္ကိုတိုင္ အသတ္ခံရသူကို ဆီးတင္ပီးရစြာေလ့ ဇာႏွစ္ခါ။ အိမ္ကႏွင္ခ်လို႔ အထုပ္ေခ်ကိုထမ္းလို႔ ဆင္းပီးရစြာေလ့ တမ်ိဳး၀မ္းနည္းဖို႔ အလြန္ေေကာင္း၏။ တခါတခါ အတူနီထိုင္ၾက၊ ခြင့္လႊတ္တတ္ေတ အျဖစ္ပ်က္တိကေလ့ အမ်ားအျပားဟိၾက၏။

ေက်ာင္းသားမဟုတ္ေသာေက်ာင္းသား (ႏြားေက်ာင္းသား) PI

၀ီးလို႔က်န္လိုက္အိႏၵီယာ

“၀ီး…..၀ီးလို႔က်န္လိုက္အႏၵီယာ၊ လီယိုင္ေဆာင္ရာလိုက္ပါလာေရ၊ ကမၻာ့အေနာက္ဖက္ျခမ္းသို႔ေလ့…..” သာျခင္းေခ်တခု အသိအာရုံထဲ စီး၀င္လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ “၀ီး…၀ီးလို႔က်န္လိုက္ၿမိဳ႔စစ္ေတြ….” သာျခင္းစာသားကို တန္းသတိရလာ၏။ (၁၇) ႏွစ္ေက်ာ္ ၀ီးကြာနီရေသာ ရခိုင္ျပည္ႀကီးကို သတိရလာ၏။ မြီးရပ္ၿမီေခ်ာင္းသာႀကီးသည္ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ပိုင္ စကၡဳအာရံုထဲ ထင္း၍ေပၚထြက္လာ၏။ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္နီလိမၼည္ျဖစ္ေသာ  ဖခင္ႀကီး၏မ်က္ႏွာအား ျမင္နီရ၏။ စာမပါး၊ သတင္းမၾကားဖူးရသိမ့္ေသာ ဖခင္ႀကီးကို ကိုယ္ခ်င္စာနာမိ၏။ မိဖရို႔မည္သည္ သားသမီးမ်ားအားထားသည့္ ေမာတၱာတရား ခန္းေျခာက္လားသည္ဟူ၍ မဟိ။ စာမလာ၊ သတင္းမႀကားေသာသားအား ဇာရပ္၊ ဇာေဒသမွာဟိနီလီမွန္း အတိက် မသိရေသာ္လည္း အသစ္နယ္စခန္းထဲမွ မကုန္မခန္းႏိုင္ေသာ ေမွ်ာ္လင္းခ်က္ႏွင့္အတူ သားအျပန္လမ္းကို မွန္းေမွ်ာ္နီလီဖို႔စြာ ေသခ်ာေရ။ ေယပင္ျငားေလ့ သားျဖစ္သူ၏ဘ၀ကံၾကမၼာကား မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားဟိရာ အသစ္နယ္စခန္းႏွင့္ နီးလာရမည့္အစား ကမၻာ့အေနာက္ဖက္ျခမ္းသို႕ တင္ပို႔ျခင္းခံနီရ၏။

ကာလာကတၱားၿမိဳ႔၏ ႏိုင္ငံတကာလီဆိပ္၌ ၿဗိန္တိန္ႏိုင္ငံေပါက္ဖြား ငွက္ဆင္ႀကီးတေကာင္ ဆိုက္ကပ္လ်က္ လိုက္ပါလားၾကမည့္ခရီးသည္္မ်ားအား ႀကိဳဆိုလ်က္ဟိ၏။ Kolkatta Police Security Control ေအာက္၌ဟိေသာ Airport Immigrant Custody ေလွာင္ၿခိမ့္ထဲမွ ျပည္ႏွင္ဒါဏ္ခံရေသာ ငွက္ေခ်ႏွစ္ေကာင္အား ဆြဲထုတ္ယူလာၾက၏။ လံုျခံဳေရးအျဖစ္ Kolkatta Police Security Control, Airport Security police and Border Security Force မွ တာ၀န္ဟိပုဂၢိဳလ္မ်ား ၀ိုင္းရန္လိုက္ပါလာၾက၏။ လီဆိပ္တခုလံုးဟိ ႏိုင္ငံတကာ ခရီးသည္မ်ားသည္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ကိုယ္ရံေတာ္အေစာင့္အေခွ်ာက္မ်ား ၀ိုင္းရန္လ်က္ဟိေသာ ျပည္ႏွင္ဒါဏ္ခံရေသာ ငွက္ေခ်ႏွစ္ေကာင္အား ၀ိုင္းၾကည့္နီၾက၏။