ပညာတတ္တိကို ဇာျဖစ္လို႔ အျမင္ေစာင္းေလ ငါ....(၄)

၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ေဒလီၿမိဳ႔ႏြီရာသီအပူခ်ိန္က ဇာပိုင္ပူေလ။ ကိုင္ေျပာဖို႔မတတ္ေလာက္ေအာင္ကို ပူပါေရ။ က်န္ေတာ္ရို႔ ရခိုင္ေလးေယာက္က Vikas Puri ရပ္ကြက္မွာ ၈ ေပ၊ ၆ ေပ အိမ္ခန္းတခန္းကို တလမွာ ႐ူပီးေငြ ၄၀၀ နန္႔ ငွားနီကတ္ပါေရ။ ယင္းအခန္းထဲမွာ ခ်က္စား ယင္းအခန္းထဲမွာ အိပ္ကတ္ရပါေရ။ အိမ္သာ၊ ရီခ်ိဳးခန္းက ေပါင္းသံုး။ ယင္းေလာက္ပူစြာမွာ က်န္ေတာ္ရို႔ လီပင္ကာမ၀ယ္ႏိုင္ပါ။ အိမ္ခန္းသမာန္တလင္းၾကမ္းျပင္ကို ရီဆြတ္ၿပီးေက နီရပါေရ။ အပူခ်ံလို႔ ၿမိတ္ေပါက္စြာ အင္းဗ်ိဳင္ထေရပိုင္ ျဖစ္နီပါေရ။

ပညာတတ္တိကို ဇာျဖစ္လို႔ အျမင္ေစာင္းေလ ငါ....(၃)

ေအတခါ မတတ္လို႔ ႏြားျဖစ္စြာ။ အျပစ္တင္လို႔မရေကေလ့ စိတ္ထဲမွာက လံုး၀မခံခ်င္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဇြႏၷ၀ါရီလ ၂၄ ရက္နိ နယူေဒလီကို ကိုရန္ႏိုင္၊ ကိုႏိုင္၀င္း၊ ကိုဘေအာင္နန္႔ က်န္ေတာ္ရို႔ ေရာက္လာကတ္ပါေရ။ အိမ္ခန္းငွားလို႔မရသိမ့္ခင္ NLD ပါတီက အမတ္တဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာတိန္႔ေဆြ (Dr Tint Swe တင့္ဆြ၊ ပုလဲၿမိဳ႔နယ္ မဲဆႏၵ ၁။ ေနာင္မွာ NCGUB ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ယံုး၀န္ႀကီးတာ၀န္ခံ) အိမ္မွာ တည္းကတ္ရပါေရ။

ပညာတတ္တိကို ဇာျဖစ္လို႔ အျမင္ေစာင္းေလ ငါ....(၂)

ကိုေတာ္အသွ်င္ႀကီးေကသာရေက်ာင္းမွာ ယင္းနိတညာဥ့္ပင္ တည္းခြင့္မရခပါ။ ကိုေတာ္အသွ်င္ႀကီးေကသာရက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လူစိမ္းမတည္းရလို႔ ေက်ာင္းတကာေျပာထားေရလို႔ ေျပာပါေရ။ က်န္ေတာ္နန္႔အတူလာေရ ပႏၨင္းကတည္းခြင့္ရပါေရ။ ႏွစ္ေယာက္အတူတူလာစြာ တေယာက္တည္းခြင့္မရေက ေအာက္ေက်ာင္းကို ေျပာင္းကတ္ဖို႔ႏွင့္ရာေ၀ ေျပာၿပီးေကဆရာေတာ္ရကၡ၀ံသေက်ာင္းထိုင္ေရ ေစာင္တည္ၿမိဳ႔ထဲေက်ာင္းကို ေျပာင္းလားခရပါေရ။ ေစာင္တည္ၿမိဳ႔ထဲေက်ာင္းမွာေလ့ လူလက္မခံပါ။ သဃၤရာတည္းခြင့္ရေရ။ တပါတ္ေလာက္ တည္းခြင့္ရေအာင္ ေလွ်ာက္ဖို႔က်ပါေရ။ ကိုယင္ေခ်အကၠဓမၼ အခန္းထဲမွာ နီခြင့္ရပါေရ..။

ပညာတတ္တိကို ဇာျဖစ္လို႔ အျမင္ေစာင္းေလ ငါ.. (၁)

`ငါ....ပညာတတ္တိကို ဇာျဖစ္လို႔အျမင္ေစာင္းရေလ...`လို႔စီ အျမဲတမ္းစဥ္းစားပါေရ။ တခါခါမွာ အတန္းပညာတတ္တိကိုဆိုေက ေကာင္းေကာင္းမုန္းေရစိတ္တိ ေပၚလာတတ္ေတ။ အတန္းပညာနန္႔ပါတ္သတ္လာေက ၁၀ တန္း၊ ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္ပညာတိနန္႔ ကိုယ့္ကိုဖိၿပီးေကေျပာလာေက ယင္းလူကိုထသတ္ခ်င္စိတ္စီ ေပါက္လာေရ။ က်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ေအခ်င့္ဆိုင္ကုိယ္တခုပိုင္ ျဖစ္နီပါေရ။ ၾကာပါပ်ာေဒ။